اولین راه رفتنات

ایلیا جونم تازه تازه میخواستی چند قدم برداری و راه بری  ولی از اونجایی که یه کم ترسو بودی زود مینشستی زمین.

یکی از این روزا که تو فقط دو تا سه قدم میتونستی برداری خونه ما مهمون اومده بود و تو هم داشتی با راه رفتنای دو سه قدمی اونا رو شیفته ی خودت کرده بودی...

یه هفته بعدش تو دیگه خسته شدی از قدمای آروم...اون دو سه قدم رو با سرعت میرفتی و می افتادی زمین و پا میشدی میخندیدی...

ما هم میگفتیم که هنوز راه نرفته میخواد بدود.

این مهمونا دوباره اومدن خونمون و تو رو دیدن که از یه هفته قبل پیشرفت خوبی داشتی و راه رفتن تبدیل به دویدن شده....اینا همش میگفتن تو رو خدا اسپند دود کنین ...ماشالله خیلی زرنگ و باهوشه

ولی از قضا پیش مهمونا افتادی زمین و لبت خورد به لبه دیوار و خون اومد...همه ما داشتیم گریه میکردیم که این مهمونای بد نظر بچه مونو چشم زدن

ایلیا جون ما همیشه برات صدقه میدیم و اسپند دود میکنیم که بلا ملا سرت نیاد

تو هم همیشه اینکار رو بکن چون واقعا تو دل برو و نازو شیطون و زرنگ و باهوشی

ماااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااشالله  به ایلیای عزییییییییییییزم